don't think too much

About

Accounts

Groups

Newer posts are loading.

You are at the newest post.
Click here to check if anything new just came in.

February 18 2019

19:48

“ - Wie pani, miłość zdarza się tak rzadko… Trzeba chwytać ją obiema rękami i nie puszczać… I pilnie jej strzec… ”

— Janusz L. Wiśniewsk - Miłość oraz inne dysonanse

Reposted from

pieprzycto via

irmelin

November 08 2018

21:24

Reposted from

Nekoii via

unsuccessful-abortion

21:16

Reposted from

favor8mistake via

irmelin

November 07 2018

09:06

herbatka mówi

Reposted from

ikari via

chmielowa

09:03

Reposted from

Rowena via

chmielowa

09:03

Reposted from

fritas via

chmielowa

November 06 2018

21:07

Reposted from

noone97 via

nezavisan

#
React

21:06

“ Tak naprawdę wymagania kobiet sprowadzają się do dwóch rzeczy: chcą trochę twojego czasu i twojej uwagi. Chcą czuć, że są dla ciebie ważne. Reszta to dekoracje. ”

— Piotr C. "# to o nas"

Reposted from

obliviate via

nezavisan

#
React

21:06

Reposted from

Etnigos via

nezavisan

#
React

21:05

→ web.facebook.com

Reposted from

ewelina via

nezavisan

#
React

21:05

→ jenindetroit.tumblr.com

Reposted from

pulchritudo2 via

nezavisan

#
React

21:05

→ jenindetroit.tumblr.com

the oregon coast

Reposted from

pulchritudo2 via

nezavisan

#
React

November 05 2018

22:50

“ Chciałabym znowu mieć Cię przy sobie ”

— nevermind

Reposted from

nevermind336 via

smutnazupa

#
React

22:48

Reposted from

Tamahl via

insanedreamer

#
React

22:47

“
Nie planowałem jej pokochać, a jednak moje plany zupełnie przestały mieć znaczenie. Mogłem wypierać tę miłości, ale ona do mnie wracała. Znowu i znowu. Próbowałem się od tego odciąć. Schować się gdzieś głęboko w sobie. Zamknąć serce i umysł. Ukryć uczucia i wszystkie myśli o niej. Ale to nic nie pomagało. Moja dusza cały czas krążyła dookoła niej, przyciągana jak magnes. Jakby każdy kwant, z którego jestem zbudowany pragnął być obok. To uczucie nie miało nic wspólnego z zakochaniem. Ja za nią nie szalałem. Nie traciłem dla niej rozumu. Albo przynajmniej nie tego chciałem. Nie to w tym wszystkim było najważniejsze. Bo widzisz, chodzi o to, że kiedy czułem ją obok to ogarniała mnie krystalicznie czysta miłość. Bez względu na to czy byłem na nią zły, czy byłem przez nią smutny, czy miałem o coś żal, czy byłem akurat z niej dumny albo radosny z jej powodu. Kochałem ją zawsze. Od zawsze. I na zawsze. Zupełnie tak jakbyśmy spotkali się na początku Wszechświata i bez względu na wszystko, mieli dojść razem na jego kres. Chociaż wybuchało w nas mnóstwo atomów, myślę, że oboje wiedzieliśmy, że kiedyś nadejdzie koniec tej atomowej wojny. Kiedyś nastanie między nami cisza, tak wyjątkowa jak letni poranek, kiedy jeszcze hałas nie zdąży się zbudzić. Cały ten surrealizm ustąpi zrozumieniu. I bezwarunkowo poddamy się przeznaczeniu, wiedząc, że razem mamy tworzyć jedną z najjaśniejszych gwiazd nieba.
”

— Aleksandra Steć

Reposted from